پرسش های متداول

بله برای سال آینده چنین امکانی فراهم میشود

ایمپلنت پین های باریکی هستند که از تیتانیوم خالص سازگار ساخته شده که درون استخوان فک گذاشته می شود. دندان متحرک، قابل اتصال به این ایمپلنت ها هستند. حدود 3 تا 6 ماه زمان لازم برای رشد و ترمیم استخوان اطراف ایمپلنت است. هنگام انتخاب ایمپلنت میزان استخوان در دسترس، میزان استحکام استخوان و زمان گذاشتن ایمپلنت در نظر گرفته می شود. اگر استخوان کافی برای گذاشتن ایمپلنت در دسترس نباشد می توان در شرایط خاص مقداری استخوان برگرفته از نقاط دیگر پیوند زد.همچنین بر حسب میزان سختی استخوان انواع پیچ دار و بدون پیچ ایمپلنت انتخاب می شود. ایمپلنت می تواند بلافاصله پس از از دست رفتن دندان و کشیدن آن یا پس از زمان طولانی ترمیم، جایگزین شود. شکل ایمپلنت مانند ریشه دندان طبیعی است. پس از از دست رفتن دندان در صورت عدم جایگزینی سریع با ایمپلنت امکان تحلیل استخوان و کاهش توانایی جویدن و کج شدن دندانهای کناری است. اگر گذاشتن با تاخیر ایمپلنت پیشنهاد می شود ایمپلنت های کوچکتر و استوانه ای به دلیل در دسترس بودن استخوان کمتر استفاده می شود.

ایمپلنت دندان هم می تواند دارای عوارضی باشد که آگاهی داشتن در مورد آنها می تواند در کاهش این عوارض نقش اساسی داشته باشد. در طی درمان ایمپلنت شاهد عوارضی هستیم که در حدود سه هفته تا شش ماه پس از بروز آن، درمان می شود. بیشتر عوارض ایمپلنت قابل برگشت و طبیعی است

دلیل اول- قسمت پایه که اصطلاحا فیکسچر گفته می شود شل می شود و حرکت دارد اصولا ایمپلنت دندان بعد از پیوند نباید حرکتی داشته باشد شل شدن پایه ایمپلنت دندان نشان دهنده عدم جوش خوردن پایه است که یا جراح و پروتزیست موقع کاشت دندان متوجه ان نشده اند یا پیوند اولیه ایمپلنت دندان نامناسب بوده که بجای چسبندگی استخوانی بافت فیبروز به سطح ایمپلنت می چسبد و در اوایل موقع گذاشتن پروتز بطور نسبی سفت است ولی بعدا در اثر نیروهای جویدن دچار لقی می شود. در چنین مواردی کل پروتز و پایه باید خارج شود و یک پایخه جدید بلافاصله یا با فاصله زمانی شش هفته قرار داده شود.